De druïden stelden bij de Galliërs de kalenders samen (zie ook Wat zijn druïden eigenlijk). Dit deden ze door te kijken naar de stand van de zon, en andere natuurverschijnselen. Een voorbeeld hiervan is Stonehenge. Daar werd door de zon die door de poortjes van de stenen scheen een kalender gebaseerd.
Op meiavond en novemberavond werden de belangrijkste feesten gevierd. Deze heetten Beltaine en Samhain. Bij deze feesten werden grote vuren gemaakt waar om ze rondedansen maken, om de god en godin te eren. Bij deze dansen zouden de god en godin opstaan uit hun tombes. De god uit Samhain en de godin uit Beltaine. De feesten waren ook een tijd van vrede en vreugde, als voorbereiding op of als opluchting na een lange winter. Bij Beltaine werd gevierd dat de winter voorbij was, en op Samhain dat de winter begon. De feesten duurden van zonsopgang tot zonsondergang. De druïden waren bij deze feesten de enige die de rituelen uit konden en mochten voeren. Als iemand anders het deed werd hij/zij verbannen, wat voor de goedgelovige Kelten (Galliërs) gelijk stond aan de dood.